سال ها طول کشیده تا در یک دوره تکاملی این پدیده با استفاده از تجربه های اندوخته شده ، از ماست در ظرف های اولیه که ازچرم گوسفند و یا چرم بُز می ساختند ریخته ، دو سر این پوست حیوانی را با نخ محکم می بستند و پاهای پوست گوسفند را با طناب به سه پایه چوبی آویزان نمودند ، و این چرم را طولانی مدت به هم می زدند در اثر این بهم زدن های مداوم ذرات چربی داخل ماست با توجه به فشار ضربه های داخل نهره به هم متصل شده و به صورت ذرات و توده های چربی در روی دوغ به وجود می آمد ، این چربی ها را جمع نموده وبا مالش آبدوغش را می گرفتند و با استفاده از دست این ذرات روغنی را به شکل کُنده و یا توپ کوچک کره ای در می آوردند و به روش های متنوع از این کره استفاده می نمودند .
اضافه کردن نظر جدید
